6096铁棒磨成针泰文發音

6096  铁棒磨成针   

tiě bàng mó chéng zhēn

ฝนทั่งให้เป็นเข็ม

李白是中国 唐代的著名诗人，

lǐ bái shì zhōng guó  táng dài de zhù míng shī rén ，

หลี่ไป๋เป็นกวีเอกสมัยราชวงค์ถัง

他的诗在世界上流传很广。

tā de shī zài shì jiè shàng liú chuán hěn guǎng 。

บทกวีของเขาแพร่หลายอยู่ในโลกกว้างไกลมาก

传说李白小时候不喜欢读书，

chuán shuō lǐ bái xiǎo shí hòu bù xǐ huān dú shū ，

เล่ากันว่าหลี่ไป๋ตอนเป็นเด็กไม่ชอบเรียนหนังสือ

常常跑到河边去玩儿。

cháng cháng pǎo dào hé biān qù wán ér 。

ชอบไปวิ่งเล่นอยู่ริมแม่นำ้

有一天， 他在河边玩耍时 ，

yǒu yī tiān  ， tā zài hé biān wán shuǎ shí  ，

วันหนึ่งขณะเล่นอยู่ริมแม่นำ้

看到一位老奶奶正在磨一根铁棒 。

kàn dào yī wèi lǎo nǎi nai zhèng zài mó yī gēn tiě bàng  。

ได้เห็นหญิงชราคนหนึ่งกำลังฝนแท่งเหล็กอยู่

他不明白老奶奶为什么要这样做，

tā bù míng bái lǎo nǎi nai wèi shí me yào zhè yàng zuò ，

หลี่ไป๋ไม่เข้าใจ  หญิงชราทำไมต้องทำเช่นนั้น

于是就问道：

yú shì jiù wèn dào ：

ดังนั้น จึงถามว่า

  “ 老奶奶 ， 您磨这根铁棒做什么呀 ？

“ lǎo nǎi nai  ， nín mó zhè gēn tiě bàng zuò shí me ya  ？

 คุณยายครับ  ท่านฝนแท่งเหล็กนี้เพื่ออะไร

老奶奶连头也不抬 ，”

lǎo nǎi nai lián tóu yě bù tái  ，

หญิงชราไม่แม้นแต่เงยหน้าขึ้นมอง

”

只顾自己一个劲儿地磨，

zhī gù zì jǐ yī gè jìn ér dì mó ，

เอาแต่ฝนแท่งเหล็กอยู่เช่นนั้น

边磨边说 ：  

biān mó biān shuō  ：

โดยฝนไปพูดไปว่า

“ 我要把这根铁棒磨成一根针 。

“ wǒ yào bǎ zhè gēn tiě bàng mó chéng yī gēn zhēn  。

ยายจะเอาท่อนเหล็กฝนจนเป็นเข็ม

李白一听 ， 叫了起来 ：

lǐ bái yī tīng  ， jiào le qǐ lái  ：

หลี่ไป๋ได้ฟัง   จึงร้องขึ้นว่า

 “ 这不可能 ！ 那要磨多久啊？

zhè bù kě néng  ！ nà yào mó duō jiǔ ā ？

“ มันเป็นไปไม่ได้  ต้องใช้เวลานานเท่าไรละ

老奶奶抬起头来说：

lǎo nǎi nai tái qǐ tóu lái shuō ：

หญิงชราจึงเงยหน้าขึ้นพูดว่า

“孩子，这的确不容易。

“hái zǐ ，zhè dí  què bù róng yì 。

เจ้าหนูเอ๋ย   อันนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

可是 ， 只要不停地磨， 时间长了 ，

kě shì  ， zhī yào bù tíng dì mó ， shí jiān cháng le  ，

แต่ว่า ขอเพียงแต่เราฝนอย่างไม่ลดละ เมื่อกาลเวลาผ่านนานเข้า

就一定能把铁棒磨成一根针。

jiù yī dìng néng bǎ tiě bàng mó chéng yī gēn zhēn 。

ก็จะสามารถฝนท่อนเหล็กให้กลายเป็นเข็มได้อย่างแน่นอน

李白听了点点头。

lǐ bái tīng le diǎn diǎn tóu 。

หลี่ไป๋ได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า

老奶奶又说：“孩子，这就跟你上学一样，

lǎo nǎi nǎi yòu shuō ：“hái zǐ ，zhè jiù gēn nǐ shàng xué yī yàng ，

หญิงชราพูดต่อไปว่า เจ้าหนูเอ๋ย อันนี้ก็เหมือนการเล่าเรียนหนังสือของเจ้า

要是不下工夫，怎么能读好书呢？

yào shì bú xià gōng fū ，zěn me néng dú hǎo shū ne ？

ถ้าเจ้าไม่ทุ่มเทเวลาและกำลังความสามารถ แล้วเจ้าจะเรียนหนังสือให้ดีได้อย่างไร

李白听了老奶奶的话，觉得很有道理。

lǐ bái tīng le lǎo nai nǎi de huà ，jué dé hěn yǒu dào lǐ 。

หลี่ไป๋ได้ฟังคำพูดของหญิงชราแล้ว รู้สึกว่ามีเหตุผลจริงๆ

从此以后，他再也不逃学了。

cóng cǐ yǐ hòu ，tā zài yě bù táo xué le 。

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หลี่ไป๋ไม่เคยหนีเรียนอีกเลย

他每天认真读书，刻苦学习，

tā měi tiān rèn zhēn dú shū ，kè kǔ xué xí ，

หลี่ไป๋เรียนอย่างตั้งใจทุกวัน และเรียนด้วยความอดทน

后来成了一位伟大的诗人。

hòu lái chéng le yī wèi wěi dà de shī rén 。

ต่อมาภายหลัง ได้กลายเป็นกวีเอกผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุค

刘婵兰翻译